Sedert het arrest van de Hoge Raad in de zaak Solbandera is het niet meer twijfelachtig dat de Hoge Raad het recht van partijen erkent om bij internationale overeenkomsten zelf het toepasselijke recht aan te wijzen. Naar mijn mening had de Hoge Raad de autonomie van partijen ook reeds erkend bij zijn arrest inzake de treuer Nicolaas, maar Hijmans, van Brakel, Schölten en A. van Oven hebben dit betwist. Geheel onbegrijpelijk was deze mening niet, daar de overwegingen van de Hoge Raad in dit arrest wel ruimte laten voor enige twijfel.

The Norwegian Government renders extensive dental services to the public. For these services many dentists are needed. They are, however, not always available. Especially the Northern provinces, where the climate is hard, have a great shortage of dentists. While in Oslo one dentist cares for an average of 650 inhabitants, in Finmark his colleague has to look after 13.000 people. To cover the shortage the Norwegian Parliament approved, on 2 1st June 1956, a “Provisional Act Relating to Obligatory Public Service for Dentists”.