Published online by Cambridge University Press: 13 November 2012
Late Roman D Ware (or ‘Cypriot Red Slip Ware’) is one of the most widespread fine wares of the late antique Mediterranean. Its hypothetical origin in Cyprus is challenged by the discovery since 2008 of kilns in Turkey whose products include the whole of this ware's standard repertoire. This paper provides the first detailed account of the discovery of a network of seven production centres located near Gebiz, 32km northeast of Antalya and close to the Kestros river (Aksu çayı) and its tributary the Küçükaksu river, from where these products together with agricultural goods would have been traded inland and downstream to Perge and beyond. Results of the field survey during which these kilns were discovered are presented, together with a discussion of their far-reaching implications. The results establish southern Anatolia, and specifically the margins of the Pamphylian plain, as the only certainly identified production area of this ware. By challenging the origin traditionally accepted for ‘Cypriot Red Slip Ware’, which is distributed throughout the eastern Mediterranean, the discovery of these kilns raises questions also about other less archaeologically distinct Anatolian goods which also are likely to have been involved in this exchange network at both local and international scales.
Geç Roma D Seramiği (veya ‘Kırmızı Astarlı Kıbrıs Seramiği’) geç antik dönemde Akdeniz'de görülen en yaygın incemal tiplerinden biridir. Bu seramiğin Kıbrıs'ta olduğu varsayılan kökeni, Türkiye'de 2008 yılında bu malın repertuarındaki bütün standart ürünleri üreten fırınların keşfiyle tartışmaya açılmıştır. Bu makale, Antalya'nın 32km kuzeydoğusunda bulunan Gebiz, ayrıca Kestros nehri (Aksu çayı) ve onun kolu olan Küçükaksu nehrinin yakınlarında bulunan yedi üretim merkezinden oluşan bir ağın keşfi ile ilgili ilk ayrıntılı kayıtları sunmaktadır. Bu malların, diğer tarım ürünleri ile birlikte iç kısımlara ve aşağıda Perge'ye ve ötesine doğru ticareti yapılmış olabilir. Fırınların bulunmasına sebep olan yüzey araştırmasının sonuçları, bunların geniş kapsamlı etkileri ile birlikte tartışmaya sunulmaktadır. Sonuçlar, güney Anadolu'nun ve özellikle de Pamfilya ovasının kenarlarının bu seramiğin kesin olarak tespit edilen tek üretim alanı olduğunu göstermektedir. Doğu Akdeniz boyunca dağılmış olan ‘Kırmızı Astarlı Kıbrıs Seramiği’ için geleneksel olarak kabul edilen Kıbrıs kökeninin sorgulanmasıyla birlikte, bu fırınların keşfedilmesi, olasılıkla yerel ve uluslararası ölçeklerde bu değişim ağında yer almış olan diğer daha az arkeolojik Anadolu malları ile ilgili sorular akla getirmektedir.