De dexamethason-corticotrofin-releasing-hormoon (DEX-CRH)-test is de meest gevoelige test voor veranderingen in de regulatie van de hypothalamus-hypofyse-bijnier-as bij stemmingsstoornissen. Zowel in de premorbide toestand als tijdens de acute episoden van stemmingsstoornissen komt onder deze conditie een verhoogde cortisolreactie voor. Een irreversibele lage GAHA-concentratie kan aan dit regulatietekort een bijdrage leveren. Verhoogde noradrenerge en vasopressinerge activiteiten kunnen in de overgang naar hogere DEX-CRH-reacties tijdens de acute episode een rol spelen. De dexamethason-suppressie-test verschilt van de DEX-CRH-test door de afwezigheid van een externe CRH-belasting en ‘early escape’ in deze test is op specifieke wijze geassocieerd met het melancholische subsyndroom. Dit suggereert dat een endogeen verhoogde CRH-activiteit bij de overgang naar deze subcategorie is betrokken. Verhoogde CRH-activiteit is aangetoond en toenames van noradrenerge activiteit en 5-HT2a-receptoren en afnames van glucocorticoïd-receptor-functie, tryptofaan-concentratie en serotonine-afgifte kunnen een bijdrage leveren. De uiteindelijk resulterende hoge cortisol-concentraties lijken de ontwikkeling te kunnen bevorderen van een resttoestand met ‘early escape’ na herstel.

Positron emission tomography is one of the most important techniques of functional imaging in psychiatry. This paper gives a synopsis of the findings in mood disorders: determination of brain glucose metabolism, cerebral blood flow and receptor studies. Investigation in a resting state as well as after activation are discussed.

Although findings are somewhat discrepant hypometabolism, and/or hypoperfusion, most often in frontal and limbic areas are frequently described. Further research is needed, and standardization of the methodology would be most wellcome.