Published online by Cambridge University Press: 03 September 2012
This report presents the main results of research activities carried out at Çaltılar Höyük, northern Lycia, southwest Turkey, between 2008 and 2010. During this period, an international team undertook topographic, archaeological and geophysical surveys, together with artefact studies and analyses, aimed at determining the nature and extent of occupation at the site, and offering new data about the settlement history and material culture of this region in pre-Classical times. The results of this work suggest that the site was occupied from at least the fourth millennium (Late Chalcolithic) to the middle of the sixth century BC, a date that coincides with the Persian conquest of Lycia, with only scant evidence of use/occupation after this phase. In addition, the nature of our finds suggests that the site, despite its location in the summer pastures (yayla) and at a considerable altitude (1,250m), was well-connected to other Anatolian and Aegean regions, and probably served as more than just a minor seasonal agro-pastoral settlement, particularly during its Early Bronze Age and Late Iron Age periods of occupation. The evidence relevant to the second millennium BC is too limited at present to allow further interpretation about the nature of occupation at the site, but is significant per se, especially in view of the scanty archaeological remains of this period in the region, and despite the numerous references to the Lukka people and settlements available in documentary sources.
Bu rapor, güneybatı Türkiye'de, kuzey Likya'da bulunan Çaltılar Höyük'de 2008—2010 yılları arasında yapılan araştırma faaliyetlerinin ana sonuçlarını kapsamaktadır. Bu süre içinde, uluslararası bir ekip, yerleşimin niteliğini ve kapsamını belirlemek ve bu bölgenin Klasik dönem öncesindeki yerleşim tarihi ve maddi kültürü hakkında yeni bilgiler elde etmek amacıyla, buluntu çalışmaları ve analizler yanında, topografik, arkeolojik ve jeofizik araştırmalarda bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, yerleşim yeri, en azından dördüncü binden başlayarak (Geç Kalkolitik) M.Ö. 6. yy'ın ortalarına kadar (Pers işgaline rastlayan dönem) iskan edilmiştir, fakat bu dönemden sonrası kullanım veya iskan için yeterli kanıtlar mevcut değildir. Buna ek olarak, buluntuların niteliği bakımından; yazlık meralarda (yayla) kurulmuş ve önemli bir yüksekliğe sahip olan (1.250m) konumuna rağmen, yerleşim yerinin diğer Anadolu ve Ege bölgeleriyle bağlantılı olduğu ve özellikle Erken Tunç Çağı ve Geç Demir Çağlarında büyük ihtimalle, sadece küçük bir mevsimlik tarım alanı olmaktan daha fazlasını sunduğu söylenebilir. M.Ö. ikinci bine ait kanıtlar bu dönem için yerleşimin niteliği açısından daha fazla açıklama yapmamıza şu an imkan vermeyecek kadar sınırlıdır, fakat yazılı kaynaklarda Lukka halkına ve yerleşimine pek çok referans verildiği halde, özellikle de bölgede bu döneme ait arkeolojik kalıntıların yetersizliği göz önüne alındığında kendi başına önemlidir.