Revisiting prehistoric sites in the Göksu valley: a GIS and social network approach

Abstract

Using a variety of quantitative approaches, interactions between prehistoric sites in the Göksu valley and south-central Anatolia are modelled within their wider multi-regional and diachronic socio-economic networks to assess the prominence and influence of communities in south-central Anatolia from the Late Chalcolithic to the end of the Early Bronze Age (c. 4200–2000 BC). Since the 1950s, some have understood the valley as significant in terms of movement and communication through the Taurus mountain chain that divides the southern Anatolian plateau from the Mediterranean coast. This view is called in to question through the application of geospatial and computational methods, namely least cost pathway and social network analyses. Archaeologists use least cost pathway analysis to model movement in the past. Similarly, social network analysis is used to model contact and interaction in the past. The approach adopted in this paper seeks to combine the two methods to investigate social structure and the nature of interaction in late prehistoric south-central Anatolia. The results suggest that views of the Göksu valley as the primary or a prominent means of connecting the southern Anatolian plateau and the Mediterranean coast may need to be reassessed.

Özet

Göksu vadisindeki prehistorik yerleşimler ve güney Anadolu'nun orta kısımları arasındaki etkileşim farklı ölçüm yöntemleri kullanılarak değerlendirilmiş ve Geç Kalkolitik dönemden Erken Tunç Çağı'nın sonuna kadar (yaklaşık M.Ö. 4200–2000) çok bölgeli ve art zamanlı sosyo-ekonomik bir ağ içinde modellendirilmiştir. 1950'lerden bu yana pek çok araştırmacı güney Anadolu platosunu Akdeniz kıyılarından ayıran Toros dağları üzerindeki bu vadinin bölgesel hareket ve iletişim açısından önemli olduğu görüşünü kabul etmişlerdir. Bu görüş, jeo uzamsal ölçü araçları ve bilişimsel metotlarla, yani en düşük maliyetli yollar ve sosyal ağ analizleri uygulaması aracılığıyla sorgulanmaktadır. Arkeologlar geçmişteki hareketi modellemek için en düşük maliyetli yol analizi metodunu kullanırlar. Benzer şekilde, geçmişteki iletişim ve etkileşimi modellemek için de sosyal ağ analizi kullanılır. Bu çalışmada benimsenen yaklaşım, geç prehistorik dönemde güney Anadolu'nun orta kısımlarındaki sosyal yapıyı ve etkileşimin doğasını araştırmak için bu iki yöntemi birleştirmektir. Sonuçlar, güney Anadolu platosunu Akdeniz kıyılarına bağlayan ve bariz bir biçimde başlıca ulaşım yolu olarak karşımıza çıkan Göksu Vadisi'nin yeniden değerlendirilmesi gerektiğini düşündürmektedir.