PRAEFATIO

Summary

Quod iam Truculentum emitto fabulamque omnium corruptissimam primam mihi recensendam sumpsi, non modo meo studio ductus institui, sed etiam eius voluntate, qui omnino huius operae nostrae auctor suasorque extitit, Friderici Ritschelii.

Id cur hoc loco praemittam, duplex mihi causa est: nam cum vir nobis coniunctissimus, cuius plurimum apud me auctoritas pollet, eas potius desiderari fabulas innuit, quas nemodum apparatu critico instructas edidisset, tum vero fuit qui publice pronuntiaret Ritschelium improbaturum fuisse studia mea in Truculento posita.) Quem dignum non haberem cui responderem), nisi Ritschelii nomine abusus et huius editionis consilium et ipsam Truculenti recensendae rationem attigisset.

Nam quod Schmidtius coniecturam improbabiliorem, exqua e. g. prol. v. 21 conclamatum et olim et nunc non tam restituere quam constituere volui, cum Buggii coniectura composuit a Ritschelio improbata idemque de utraque valere dixit, prorsus neglexit externam speciem similem esse, rationem plane diversam. Buggius enim a litteris traditis profectus, easdem vero audacissime inter se permutans eam effecit sententiam, quae nequaquam in locum quadret.) Contra ego a sententia profectus sum eamque ante omnia ratiocinatione recuperare studui): quod quamvis et disertis verbis saepius inculcaverim et ipsa ‘divinationum’ inscriptione significaverim, prorsus reticere atque neglegere maluit censor. Hanc autem viam in locis desperatis non spernendam esse Ritschelius et exemplis sat multis probavit in fabulis a se editis scriptisque suis et non semel aperte pronuntiavit); id quod praeter Schmidtium nemo nescit.