Feliks Rak, Poland

Summary

Za drutami

Usta moje były spragnione wody,

jak źdźbła młodej trawy—wiosennej rosy.

Serce wołało ciepła ręki matczynej,

jak majowe kwiaty promienia słońca.

Ja tu jestem na wpół nagi i żywy.

Życie moje było gorsze od tarniny,

rosnącej na skalistej górze z dala,

hen tam gdzieś na wysokim szczycie skały.

Straszne moje życie tu, za drutami

w dachauskim piekle, Bóg jest tu mały.

Dziś dla mnie jedyną pociechą są

wschodzącego słońca na moją Polską

te moje kochane czerwone zorze,

one tu są świadkiem moich apeli,

które niosą co dnia zgubę i zgrozę.

Te mury kiedyś raz pękną o zmroku

i wieże esesmańskie pustką stać będą,

w nasze okna zajrzy światło wolności

i nastaną dni radości w tym piekle.

Ileż tu jest wkoło ludzkiej bezsilności.

Krematorium dymi i dymi co dnia,

po co mi tak bije to moje serce?

Chyba jest głupia ta moja ułuda.

Ja mam patrzeć co dnia na zwały trupów—

mówią, że gdzieś w świecie istnieją cuda.

To znaczy, że ja się zgadzam tak patrzeć?

O nie, o nie, wy krwawi, okrutni mordercy!

O jakże ten dzień dla mnie się dłuży!

Dziś rano przyjaciel mój, Janek, poszedł do nieba,

nim wyzionął ducha, prosił jeszcze chleba.

Behind the Wire

My lips call out for water

like young blades of grass—Spring Dew.

The heart cries for my mother's warmth,

like May flowers for a ray of sunshine.

I am here naked and half-alive.

My life was worse than the sloe,

growing alone on a rocky mountain,

far away on the top of a high rock.

My life is horrible here, behind the barbed wire:

in this hell which is Dachau, God can do nothing.

Today, the only consolation for me is

the sun that rises on my Poland:

I loved the red auroras,

sounding out like witnesses,

to destruction and terror.

One day these walls will burst at dusk

and the SS towers will become void.

Freedom's light will come through the windows,

offering days of joy in this hell.

How much human helplessness there is everywhere.

The crematorium smokes and smokes every day,

why do I need my heart to keep beating?

I think it's some foolish delusion of mine.

I have to look at the piles of corpses—

they say that somewhere in the world there are miracles.