L. Ogmius Luciani ex Celticismo illustratus; auctore Frid. Samuel Schmidt, Helvet. Bernas

Frid. Samuel Schmidt

doi:10.1017/S0261340900022049

L. Ogmius Luciani ex Celticismo illustratus; auctore Frid. Samuel Schmidt, Helvet. Bernas

Published online by Cambridge University Press: 24 July 2012

Frid. Samuel Schmidt

Article contents

Extract
References

Get access

Extract

Qui veritatis indagandae studio ea quae de Mercurio vetustas prodidit, diligentius animo volvit, is non modo Gallorum deum, verum etiam, nisi me fallit animus, primum hujus gentis ducem reperiet; quem Galli ut suum heroem, suum ducem, quinimo suum Herculem, caeteris gentibus opposuerunt, utpote non minus strenuum et facundum. Etenim gentium conductores. quae late per terras et maria immensa dispersae, in heroum, imo deorum immortalium numero veteribus fuisse positos, antiqua suadent historiarum monumenta, De Gallis quis dubitet, reliquarum imitatos consuetudinem, primum suum ducem, quisquis ille demum fuerit, eo honoris dignitatisque evexisse, ut reliquis gentium conductoribus aemulum facerent, Hunc esse Herculem ilium Ogmium, de quo, praeter Lucianum, nemo veterum aliquid memoriae prodidit, nova via slabilire decrevi; et circa hunc proavorum nostrorum deum, ea, que vel lectione veterum, vel propria meditatione assecutus sum, paucis expediam.

Type: Research Article
Information: Archaeologia , Volume 1 , Volume 1, Second Edition, 1779 2 , 1779 , pp. 262 - 279

DOI: https://doi.org/10.1017/S0261340900022049 [Opens in a new window]
Copyright: Copyright © The Society of Antiquaries of London 1779

Access options

Get access to the full version of this content by using one of the access options below. (Log in options will check for institutional or personal access. Content may require purchase if you do not have access.)

References

^{page 262 note [a]} Spanheim de Usu et Praest. Num. Diss. vi. pag. 556.

^{page 262 note [b]} Idem, pag. 331. Juliani Cesares.

^{page 263 note [c]} Novae Edit. Tom. III. pag. 12. seq.

^{page 264 note [d]} Var. Hist. lib. iv. cap. 8.

^{page 264 note [e]} Vide Vers. Copt. Genes. xx. 3. 5. Exod. xxiii. 12. et cum art. masc. occurrit in Scala Kirch. 166. quod vertit .

^{page 264 note [f]} .

^{page 265 note [g]} Luciani Dialogus Panis et Merc.

^{page 265 note [h]} De Massilia cultissimo Galliae oppido, Lucanus III. 412.

“——Simulacraque mista deorum

“Arte carent, caesisque exstant informia truncis.”

Et Div. Chrysoft. Serm. xii.

^{page 265 note [i]} Diog. Laert. in Proemio.

^{page 265 note [j]} Phurnutus in opusc. myth, pag. 170.

^{page 265 note [l]} “Deum maxime Mercurium colunt.” Mor. Germ. cap. ix.

^{page 266 note [m]} Caesar B. G. vi. 16. “Deum maxime Mercurium colunt, ejus funt plurima “simulacra.—Hunc viarum et itinerum ducem.”

^{page 266 note [n]} pro via eft apud Nicandrum, in Theriaca.

^{page 266 note [o]} Damascenus Lexicog. ineditus, cujus MS. servat. in Bib. Pub. Bernensi.

^{page 266 note [p]} Theocritus, Idyl. lib. x. ver. 2. , neque sulcum “ducere rectum potes.”

^{page 266 note [q]} .

^{page 266 note [r]} Eustathius.

^{page 266 note [s]} Apollon.

^{page 266 note [t]} Suidas.

^{page 266 note [u]} Budaeus.

^{page 267 note [w]} Pezron, Antiq. Celt.

^{page 268 note [x]} Wachter Glossar.

^{page 268 note [y]} Caesar l. iii. B. G. “Devoti, quos illi Soldurios appellant.”

^{page 268 note [z]} Boxhorn, Lexic. Ant. Brit.

^{page 268 note [a]} Rerum Alem. Tom. III.

^{page 268 note [b]} Aventini Annales Boii, l. vi.

^{page 268 note [c]} Selden's Titles of Honor, pag. 420.

^{page 269 note [d]} Vid. Gieuhari et Ibn. Maruph.

^{page 269 note [e]} De Bondis Agrorum.

^{page 269 note [f]} Apuleius in Apol. “Lapidem unctum in finibus.”

^{page 269 note [g]} Clem. Alex. Str. vii. et Theophr. de Superst. cap. xvi.

^{page 270 note [h]} Itin. I. 459.

^{page 271 note [i]} Max. Tyrius.

^{page 271 note [k]} Graece .

^{page 271 note [l]} Wachter Gloss. v. Bannen.

^{page 271 note [m]} Lib. xii. cap. 20.

^{page 272 note [n]} Ita etiam in lingua Armenica occurrit vox karz, quae currum notat. Junius Observ. ad Willeram.

^{page 272 note [o]} Quintilian. Il. 5. “Plurima Gallica valuere, ut Rheda, et Petoritum quoque.”

^{page 272 note [p]} Dubito an conferendae voces Arab. tachuma, terminavit; tachmon, terminus et tachumaton, limes pagi.

^{page 273 note [q]} De B. Gall. l. vi.

^{page 273 note [r[} De Mor. Germ. cap. 2.

^{page 273 note [s]} Lucanus et Lactant. lib. i.

^{page 273 note [t]} Non multum abludit Aegyptium iot, pater; vocalium permutatio Aegyptiis et Celtis frequentissima cum art. masc. phi-ot, in Scala Kircheri vers. per . pag. 81.